Zo langzamerhand is in Nederland een mooi landart openlucht museum ontstaan. De afgelopen decennia is het aantal landart of landschapskunst kunstwerken flink gegroeid. Met als ‘grootgrutter’ de provincie Flevoland, het ruimtelijke ‘lege’ polderlandschap leent zich daar optimaal voor. Het is een landschap waar nog iets aan toe te voegen is, zo lijkt het. De provincie zelf is er dan ook trots op en laat graag haar landschap inspiratiebron zijn voor deze mooie kunstvorm. Met kunstwerken van o.a. Robert Morris, Richard Serra en Marinus Boezem is een rondje landart kijken in Flevoland zeer de moeite waard.
Klik op de afbeeldingen hieronder voor meer foto’s en meer informatie!
Echter het oudste? Landart kunstwerk ligt in de provincie Drenthe, aan de rand van Emmen: Broken Circle, Spiral Hill van de Amerikaanse kunstenaar Robert Smithson. Deze is gemaakt in 1971 als onderdeel van de tentoonstelling Sonsbeek buiten de Perken. Door enkele restauraties is het nog steeds te bezoeken. En in Drenthe is meer te zien, o.a. landschapskunst van Kunstenaarsgroep Observatorium en Jeroen van Westen.
En er is nog veel meer in Nederland te zien. Wat denk je van Bunker 599 van Atelier de Lyon – RAAAF, onderdeel van de Hollandse waterlinie of de Mozes Brug bij Bergen op Zoom, of Hemels gewelf van James Turrell bij Kijkduin of Zandwacht van Observatorium in de duinen van de nieuwe Maasvlakte of …
- Landart in NederlandBroken circle, spiral hillLocatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson
Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand.
Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nlBroken circle, spiral hillLocatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson
Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.
Na verloop van tijd zorgde de natuur voor spontane begroeiing van de heuvel, in het kanaaltje begon vegetatie te ontwikkelen en de landtong brokkelde af door wind en water. Omdat vanuit schetstekeningen bekend was dat de inmiddels overleden Smithson het kunstwerk in stand wilde houden is een houten beschoeiing gemaakt om de landtong. Op de ‘Spiral Hill' is een bodembekker geplant.
Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nlBroken circle, spiral hillLocatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson
Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand. Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.
Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nlFort voor het waterLocatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen
Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.
Tekst: Jeroen van Westen Website https://www.jeroenvanwesten.nl/Fort voor het waterLocatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen
Fort voor het water is een kunstwerk, een vorm van landart, van Jeroen van Westen, gelegen tussen Emmer-Compascuum en Roswinkel. Het maakt deel uit van het kunstproject Was getekend, de Runde en vormde in 2005 het enige gerealiseerde kunstwerk ervan. Het ligt in een, in het kader van dit kunstwerk aangelegde, meander van de Nieuwe Runde. Het kunstwerk bestaat uit de volgende elementen: aarde, water, cortenstaal, lexaanplaten, waterpomp en een knuppelpad. Fort voor het water ligt op de plaats van het voormalige Fort Roswinkel dat deel uitmaakte van de verdedigingslinie in het Bourtangermoeras. De naam van het kunstwerk en de wallen die het omgeven verwijzen naar dit voormalige fort. Binnen de wallen liggen ijzeren platen met daarop woorden die bij het veengebied horen, zoals verdwijnende dialectwoorden en woorden die de maaginhoud benoemen van het veenlijk van Erica, die voornamelijk bestond uit de resten van planten en dieren van het toenmalige veengebied. Het kunstwerk is te gebruiken als openluchttheater. Bij het waterschap kan men volgens het begeleidende informatiebord hiervoor toestemming vragen.
Tekst: Wikipedia, Website www.jeroenvanwesten.nlFort voor het waterLocatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen
Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.
Tekst: Jeroen van Westen, Website www.jeroenvanwesten.nlMozes brugLocatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD
De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.
Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.orgMozes brugLocatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD
De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.
Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.orgMozes brugLocatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD
De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.
Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.orgBunker 599 – Atelier de Lyon RAAFFLocatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF
Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.
Tekst RAAA,F Website www.raaaf.nlBunker 599 – Atelier de Lyon RAAAFLocatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF
Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.
Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nlBunker 599 – Atelier de Lyon RAAAFLocatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF
Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.
Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nlSea level – Richard SerraLocatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra
Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlSea levelLocatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra
Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlSea levelLocatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra
Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlZandwachtLocatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium
De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."
Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.orgZandwachtLocatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium
De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."
Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.orgZandwachtLocatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium
De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."
Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.orgDeltawerkLocatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon
Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.
Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nlDeltawerkLocatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon
Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.
Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nlDeltawerkLocatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon
Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.
Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nlHemels gewelfLocatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell
"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.
Tekst Stroom, Website www.stroom.nlHemels gewelfLocatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell
"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.
Tekst Stroom, Website www.stroom.nlHemels gewelfLocatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell
"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.
Tekst Stroom, Website www.stroom.nlExposureLocatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley
Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.
Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nlExposureLocatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley
Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.
Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nlExposureLocatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley
Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlGebroken lijnLocatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart
Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.Gebroken lijnLocatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart
Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.Gebroken lijnLocatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart
Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.DriftpleinLocatie Dalen
Kunstenaar Observatorium
Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.
Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.orgDriftpleinLocatie Dalen
Kunstenaar Observatorium
Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.
Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.orgDriftpleinLocatie Dalen
Kunstenaar Observatorium
Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.
Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.orgObservatoriumLocatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris
Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlObservatoriumLocatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris
Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlObservatoriumLocatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris
Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlAardzeeLocatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers
Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlAardzeeLocatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers
Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlAardzeeLocatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers
Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlPolderlandLocatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind
In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlPolderlandLocatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind
In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlPolderlandLocatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind
In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlGebroken CirkelLocatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer
In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.
Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nlGebroken CirkelLocatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer
In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.
Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nlGebroken CirkelLocatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer
In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.
Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nlWindows of your eyesLocatie Assen
Kunstenaar Giny Vos
The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.
Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nlWindows of your eyesLocatie Assen
Kunstenaar Giny Vos
The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.
Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nlWindows of your eyes – LocatieNaast provinciehuis Assen
Nicolaas Beetslaan,
Assen
53.09659, 6.58626
De groene kathedraalLocatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem
In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlDe groene kathedraalLocatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem
In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlDe groene kathedraalLocatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem
In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.
Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nlEmmens LichtLocatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok
'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.
Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nlEmmens lichtLocatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok
'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.
Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nlEmmens lichtLocatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok
'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.
Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nlDe KathedraalLocatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem
Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.
Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezemDe KathedraalLocatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem
Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.
Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezemDe KathedraalLocatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem
Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.
Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezemBetonschotsenLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV
De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/BetonschotsenLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV
De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/BetonschotsenLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV
De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/Betonschotsen – LocatieVliegveld Twente (oude vliegbasis)
Oude Deventerweg,
Lonneker-West, Enschede
DopplerLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/DopplerLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/DopplerLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/ParallaxLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/ParallaxLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/ParallaxLocatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout
Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.
http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/Castellum FectioLocatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros
De Romeinse vindplaats Fectio, dat rond fort Vechten in Bunnik ligt, is een archeologisch monument van circa 30 hectare groot. Het behoort tot de top 4 van archeologische sites in Europa. De Romeinen hebben op deze plek, over een periode van 300 jaar, 7 verschillende forten gebouwd. Het laatste castellum uit 315 na Chr. is verbeeld in project Thesaurus Fectio. De naam Thesaurus Fectio verwijst naar de schatkamer die onder de heuvel ligt. Een schatkamer die niet wordt opgegraven maar wordt bewaard voor de toekomst. Een betonnen plint, met een lengte van 1,5 kilometer, geeft de contour van het 3 hectare grote castellum aan. De Limeswegen, de vicus (het dorp rond het castellum) en de Romeinse Rijn zijn elk op een eigen manier verbeeld.Castellum FectioLocatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros
Op de plint (de muren) van het castellum zijn de belangrijkste momenten uit de opgravingsgeschiedenis van Fectio vormgegeven. De kennis van het Romeinse verleden van Vechten is sinds de 16de eeuw sterk toegenomen en is ook vandaag de dag nog aan veranderingen onderhevig. Nieuwe opgravingen en onderzoek brengen nieuwe feiten aan het licht, en al langer bekende feiten worden opnieuw geïnterpreteerd op grond van nieuwe gezichtspunten. Door gebruik te maken van 3Dscanning, graphic concrete, straaltechnieken, maar ook werkelijk geraapt vondstmateriaal wordt de opgravingsgeschiedenis ervaarbaar en beleefbaar. Het werk toont hoe de archeologie zich heeft geprofessionaliseerd in het documenteren en determineren van vondsten.Castellum FectioLocatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros
Op de vier toegangspoorten en de zuidelijke muur wordt aandacht gegeven aan verschillende opgravingen en veldkarteringen door archeologen (1892-94, 1914, 1920-26, 1946-47 en 2010) en wordt inzichtelijk gemaakt hoe de kennis is vergaard over de verschillende bouwfases van het castellum en over het dagelijks leven van de Romeinse soldaten en de burgerbevolking.EcokathedraalLocatie Mildam
Kunstenaar Louis G. Le Roy
De Ecokathedraal is ontstaan op een stuk grasland rond de jaren 70 van de vorige eeuw. Het gebied is gelegen aan de IJntzelaan in Mildam. Louis G. Le Roy begon met het zaaien van verschillende planten en heeft een groot aantal verschillende soorten bomen geplant. Vervolgens kreeg hij duizenden vrachtwagens met restmateriaal van stratenmakers (tegels, trottoirbanden, klinkers, putten etc) die hij vervolgens stapelde tot bouwsels die wel 8 meter hoog werden. Doordat er geen cement gebruikt is kan de natuur haar gang gaan tussen de stenen: een mooie schuilplaats voor insecten en bijvoorbeeld vleermuizen, maar ook voor zaadjes van bloemen.EcokathedraalLocatie Mildam
Kunstenaar Louis G. Le Roy
Het terrein staat op de lijst met Cultureel Erfgoed en wordt door mensen uit binnen- en buitenland bezocht om de unieke sfeer en begroeiing. Er wordt nog regelmatig doorgestapeld aan de Ecokathedraal door een groep enthousiaste vrijwilligers. De plek wordt ook gebruikt voor het opvoeren van toneelstukken, muziekuitvoeringen (Oranjewoud Festival), rondleidingen, meditatie-trainingen en fotocursussen.
Tekst van: https://www.natuurlijknoorden.nl/friesland/natuur-buiten-friesland/de-ecokathedraal-in-mildam/SaenredamprojectLocatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend
Het kunstwerk bestaat uit een trapeziumvormige waterpartij van circa 80 bij 50 meter met daarin een eiland van ongeveer 30 bij 30 meter. Het eiland is in een streng rechthoekig raster beplant met 256 knotwilgen (salix alba): 16 rijen met elk 16 bomen. De onderlinge afstanden zijn 1,60 meter, de helft van de gangbare afstand in grienden. De onderbegroeiing bestaat uit groot hoefblad. Op de twee middellijnen van het eiland lopen greppels waardoor er vier kwadranten zijn te onderscheiden. In het midden boven de kruising van de greppels is het centrumobject geplaatst. Een roestvrij stalen kubus met in de bovenrand de volgende tekst: • 400 jaar Pieter Janszoon Saenredam • P.J.S.project © Lucien den Arend • 1982/1985 - ∞ • 1ste maal salix alba witten 09/06/1997•
Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.htmlSaenredamprojectLocatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend
Het J.P. Saenredamproject van Lucien den Arend neemt in de ontwikkeling van de land-art een bijzondere plaats in. Land-art, landschapskunst, is niet het weergeven van het landschap, zoals in schilderkunst of fotografie, maar het ingrijpen in het landschap, waarbij op een specifieke manier wordt omgegaan met de spanning tussen cultuur en natuur. In het Saenredamproject gebeurt dat op een unieke manier: natuurlijke materialen (bomen, aarde, water) worden blijvend in een cultureel keurslijf geperst en krijgen een andere, vervreemde betekenis. Bovendien heeft dat keurslijf (de strakke oevers, het vierkante bomenraster, het witkalken) een conceptuele relatie met de heldere strengheid van de Hollandse witte kerkinterieurs uit de 17e eeuw, zoals die door Pieter Janszoon Saenredam zijn geschilderd.
Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.htmlSaenredamprojectLocatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend
Het kunstwerk vertoont steeds een ander beeld, in de loop van een etmaal door licht, zon of wind en door het ritme van de seizoenen: kaal of met een weelderig bladerdak, met sneeuw of ijs. Elke drie jaar krimpt het door het knotten en groeit daarna weer fors. Zeer opvallend zijn de gestaag dikker wordende stammen na het wit kalken wat 8 maal per eeuw voorkomt. In de toekomst worden oude en dode wilgen vervangen.
Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.htmlWalburgprojectLocatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend
Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)
Website: https://www.denarend.com/WalburgprojectLocatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend
Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)
Website: https://www.denarend.com/WalburgtrajectLocatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend
Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)
Website: https://www.denarend.com/EnergyLocatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren
‘Energy’ van Shlomo Korèn ligt op een komvormig terrein, onder het talud van de drukke weg over de brug bij Lochem. Een smal kanaal omzoomd door lage graswallen loopt in een trapeziumvormige spiraal naar een centrum. In het water drijft een grote, zilverkleurige bal. Zowel het idee van het labyrint als het materiaalgebruik zijn een verrassend element binnen het oeuvre van Korèn, die in de jaren tachtig enkele beelden voor de openbare ruimte maakte met grote, ruw gestapelde brokken steen. Toch vertoont ook dit werk veel verwantschap met de abstracte beeldtaal van de jaren tachtig.EnergyLocatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren
Het labyrint met daarin de bal, die een doorsnede heeft van maar liefst vier meter en zich langzaam door het water heen beweegt, staat symbool voor een proces van verandering in algemene zin. Het is een ingreep in het landschap die doet denken aan de strakke geometrie en de spirituele uitstraling van Chinese tuinen; in die zin zou het veel beter op zijn plaats zijn geweest in een rustige, sobere omgeving. Zo midden tussen de snelwegen in ligt ‘Energy’ er verloren en verpauperd bij. Het is een oplossing voor een restruimte in de infrastructuur die niet uitgaat van het karakter van het gebied, maar geforceerd probeert er een symbolische betekenis aan toe te voegen. Ook in die zin leunt het sterk op de in de jaren tachtig in zwang zijnde opvatting dat beeldende kunst op elke locatie een verheffende werking zou moeten hebben. Tekst van https://dhaps.org/kunstwerken/energy2377/De Kathedraal in the woodsLocatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem
De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.
Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/De kathedraal in the woodsLocatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem
De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.
Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/De kathedraal in the woodsLocatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem
De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.
Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/Pier + HorizonLocatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort
Voor de inpoldering van de Noordoostpolder lag op deze plek in het water van de Zuiderzee (nu het Zwarte Meer) een zes kilometer lange strekdam. Deze verbond het lichtwachtershuis Oud Kraggenburg met het vasteland bij Genemuiden. De lijn is vanuit de lucht nog goed zichtbaar in het verkavelingspatroon van de polder. Een klein deel van deze dam is door Paul de Kort in ere hersteld en tot centrale as van zijn kunstwerk gemaakt. Het betonnen fietspad ligt exact in het verlengde van de pier waardoor de lijn van het kunstwerk naar Oud Kraggenburg versterkt wordt.Pier + HorizonLocatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort
Rond de as van PIER+HORIZON drijven 20 meter lange kraggen (rietmatten), die aan één zijde zijn bevestigd aan een paal. De kraggen functioneren als een soort windwijzers: bij sterke wind en stroming wijzen ze allemaal in dezelfde richting. De palen staan opgesteld in een streng zeshoekig raster. Dit verwijst naar de centrale-plaatsentheorie waar de ruimtelijke indeling van de Noordoostpolder op is gebaseerd. De titel van het kunstwerk is een ode aan Piet Mondriaan en zijn schilderijenserie Pier and Ocean (1915).Pier + HorizonLocatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort
Iedere ochtend, als de zon in het oosten exact in lijn staat met de pier en de webcam, wordt een foto gemaakt. Geleidelijk groeit een serie foto’s die het kunstwerk in een heel andere tijdsdimensie zichtbaar maakt. Deze serie foto’s is te zien op www.pierplushorizon.nl. Tekst www.landartflevoland.nl en www.pierplushorizon.nlBlauwe dromerLocatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen
Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.
Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spuriumBlauwe dromerLocatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen
Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.
Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spuriumBlauwe dromerLocatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen
Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.
Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spuriumRIFFLocatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma
Op 14 juni 1918 werd de Zuiderzeewet van kracht waardoor de Flevopolder kon worden aangelegd. Ter gelegenheid van 100 jaar Zuiderzeewet creëerde Bob Gramsma het monument Riff, PD#18245. Op drie paalfunderingen en een complexe constructie zoals die ook wordt gebruikt in bruggen- en botenbouw, stortte Gramsma een heuvel van 15.000 kubieke meter landbouw- en Zuiderzeegrond. Hierin is een grote holte gegraven, die vervolgens is bekleed met een laag spuitbeton, en voorzien van een dak en een trap. Daarna is de aarde weggehaald tot maaiveldhoogte. Het afgietsel van beton vermengd met Zuiderzeebodemresten blijft over.RIFFLocatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma
Riff, PD#18245 is een afdruk van Gramsma’s gegraven spoor in de Flevogrond, en weerspiegelt daarmee de ontginning en kunstmatigheid van de polder. Gramsma’s nieuwgevormde landschap, dat als een gebouw op palen rust, biedt onderdak aan dieren en mossen. Bezoekers kunnen het trappetje betreden om vanaf boven hun blik te laten dwalen over het oude land bij Elburg en het nieuwe door mensen gemaakte landschap met zijn dijken, wegen en greppels.
Tekst – Landartflevoland.nl
