Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.
Na verloop van tijd zorgde de natuur voor spontane begroeiing van de heuvel, in het kanaaltje begon vegetatie te ontwikkelen en de landtong brokkelde af door wind en water. Omdat vanuit schetstekeningen bekend was dat de inmiddels overleden Smithson het kunstwerk in stand wilde houden is een houten beschoeiing gemaakt om de landtong. Op de ‘Spiral Hill' is een bodembekker geplant.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand. Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Oude Roswinkelerweg 156,
7814 RT Emmen
52.80934, 6.92970

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.

Tekst: Jeroen van Westen Website https://www.jeroenvanwesten.nl/

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Fort voor het water is een kunstwerk, een vorm van landart, van Jeroen van Westen, gelegen tussen Emmer-Compascuum en Roswinkel. Het maakt deel uit van het kunstproject Was getekend, de Runde en vormde in 2005 het enige gerealiseerde kunstwerk ervan. Het ligt in een, in het kader van dit kunstwerk aangelegde, meander van de Nieuwe Runde. Het kunstwerk bestaat uit de volgende elementen: aarde, water, cortenstaal, lexaanplaten, waterpomp en een knuppelpad. Fort voor het water ligt op de plaats van het voormalige Fort Roswinkel dat deel uitmaakte van de verdedigingslinie in het Bourtangermoeras. De naam van het kunstwerk en de wallen die het omgeven verwijzen naar dit voormalige fort. Binnen de wallen liggen ijzeren platen met daarop woorden die bij het veengebied horen, zoals verdwijnende dialectwoorden en woorden die de maaginhoud benoemen van het veenlijk van Erica, die voornamelijk bestond uit de resten van planten en dieren van het toenmalige veengebied. Het kunstwerk is te gebruiken als openluchttheater. Bij het waterschap kan men volgens het begeleidende informatiebord hiervoor toestemming vragen.

Tekst: Wikipedia, Website www.jeroenvanwesten.nl

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.

Tekst: Jeroen van Westen, Website www.jeroenvanwesten.nl

Roswinkelerstraat,
7895 AP Roswinkel
52.82844, 7.04455

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Schansbaan 8,
4661 PN Halsteren
51.52893, 4.3011

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAA,F Website www.raaaf.nl

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nl

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nl

Diefdijk 5,
4122 KP Zijderveld
51.93618, 5.15326

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

De Verbeelding 25,
3892 HZ Zeewolde
52.32026, 5.53955

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Maasvlakteboulevard 3199,
Maasvlakte Rotterdam
51.92252, 3.98576

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

In: Waterloopbos,
Voorsterweg 34,
8316 PT Marknesse

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Machiel Vrijenhoeklaan 175,
2555 NA Den Haag
52.06382, 4.2179

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nl

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nl

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Markerstrekdam,
Lelystad
52.52213, 5.4255

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Van de vele kunstwerken die in het kader van de herinrichting zijn geplaatst is dit betonnen object aan de Drentse Mondenweg een van de meest opvallende. Het heet 'Gebroken lijn' en symboliseert de manier waarop de weg de zuidwest-noordoost lopende ontginningslijnen doorsnijdt. Het is ontworpen door Jan Brouwer en Bas Lugthart en in 1989 geplaatst ter gelegenheid van de voltooide reconstructie van het Zuiderdiep in Nieuw Buinen.

Drentse Mondenweg,
1e Exloërmond
52.93491, 6.92740

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Drift,
Dalen
52.68699, 6.7718

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Swifterringweg,
8219 PG Lelystad
52.54971, 5.56656

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Vogelweg,
Zeewolde
52.39681, 5.45361

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Pampushavenweg,
Almere
52.38145, 5.14220

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Veldweg,
Yde
53.09659, 6.58626

Locatie Assen
Kunstenaar Giny Vos

The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.

Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nl

Locatie Assen
Kunstenaar Giny Vos

The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.

Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nl

Naast provinciehuis Assen
Nicolaas Beetslaan,
Assen
53.09659, 6.58626

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Leeuwerikpad,
Almere
52.32216, 5.31761

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl

Naast Broekhuis Volvo Emmen
Nijbracht,
Emmen
52.76633, 6.89765

Locatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem

Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.

Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezem

Locatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem

Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.

Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezem

Locatie Neeltje Jans
Kunstenaar Marinus Boezem

Op een laag gelegen geasfalteerde vlakte aan het water bij de stormvloedkering in de Oosterschelde is de plattegrond van de kathedraal van Reims (schaal 1:2) uitgelegd in basaltblokken. Tussen de blokken, die het stramien volgen van de steunberen en pilaren, is de geprojecteerde gewelfstructuur zichtbaar gemaakt met witte wegenverf. Het werk bestaat uit basaltblokken, dezelfde soort keien waarmee Zeeland tegen de zee beschermd wordt. De zandplaat waarop het werk zich bevindt is te voet te bereiken, maar het beeld is bedoeld om vanuit de auto te worden bekeken. In zekere zin is Boezems project bij de stormvloedkering een pendant van een werk dat hij in 1987 in Almere. Daar heeft hij dezelfde plattegrond uitgezet met Italiaanse populieren, en op die manier een groene kathedraal gerealiseerd.

Tekst: Van der Leeuw stichting
Website http://vanderleeuwstichting.nl/projecten/beeldende-kunst/kathedraal-marinus-boezem

Hoogh Plaetweg 1,
Vrouwenpolder
51.64222, 3.71142

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV

De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV

De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Royal Haskoning DHV

De oude landingsbaan van vliegbasis Twente is opengebroken en daar liggen nu betonschotsen. Waar voorheen de F16's opstegen en landen met veel lawaai is het nu een oasis van rust in dit recreatiegebied. De betonschotsen, stukken van de landingsbaan, laten het water door van de slenken die hier samenkomen. Aan weerszijden zijn jonge bomen aangeplant en nieuwe kikkerpoelen aangelegd in de vorm van bomkraters. Royal Haskoning DHV maakte het ontwerp door het gebied.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/betonschotsen/

Vliegveld Twente (oude vliegbasis)
Oude Deventerweg,
Lonneker-West, Enschede

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

In deze ontmantelde hangar werden motoren van straaljagers getest. Dit kunstwerk gaat over ‘geluid’, ‘horen’ en ‘stilte’. Het metalen frame vormt de basis voor allerlei geluidsbelevingen. In de grote hal (Basilica) hoor je op sommige plekken een overvliegend vliegtuig, terwijl op andere plekken vogels zingen. Tussen de lamellen van de geluiddempers hoor je een licht geroezemoes. Het zijn de verborgen, soms pijnlijke verhalen van dit landschap. In de ‘staart’ van het gebouw heerst een ‘oorverdovende’ stilte, maar af en toe hoor je hier de veldleeuwerik. Een kunstwerk van Paul de Kort in samenwerking met landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/doppler/

Vliegveld Twente (oude vliegbasis)
Oude Deventerweg,
Lonneker-West, Enschede

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/

Locatie Vliegbasis Twente
Kunstenaar Paul de Kort en Marcel Eekhout

Twee voormalige opslagtanks voor brandstof (Air Fuel Station Zuid) zijn opengesneden, deels ontmanteld en helemaal schoongemaakt. Deze werden gebruikt om de F16’s die vlogen vanaf de vliegbasis Twente te voorzien van kerosine. Geheimzinnige tunnels gaven toegang tot de verborgen tanks. Nu worden de tunnels afgesloten door een deur, maar speciale lenzen in de deur geven een bijzondere kijk op het interieur van de tunnels. De twee uitkijkpunten bovenop de tanks geven uitzicht over het open veld met oude landingsbaan waar reeën en vogels te zien zijn. De parallax is een ontwerp van kunstenaar Paul de Kort i.s.m. landschapsarchitect Marcel Eekhout.

http://www.vliegbasistwenthe.info/ontdek/parallax/

Vliegveld Twente (oude vliegbasis)
Oude Deventerweg,
Lonneker-West, Enschede

Locatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros

De Romeinse vindplaats Fectio, dat rond fort Vechten in Bunnik ligt, is een archeologisch monument van circa 30 hectare groot. Het behoort tot de top 4 van archeologische sites in Europa. De Romeinen hebben op deze plek, over een periode van 300 jaar, 7 verschillende forten gebouwd. Het laatste castellum uit 315 na Chr. is verbeeld in project Thesaurus Fectio. De naam Thesaurus Fectio verwijst naar de schatkamer die onder de heuvel ligt. Een schatkamer die niet wordt opgegraven maar wordt bewaard voor de toekomst. Een betonnen plint, met een lengte van 1,5 kilometer, geeft de contour van het 3 hectare grote castellum aan. De Limeswegen, de vicus (het dorp rond het castellum) en de Romeinse Rijn zijn elk op een eigen manier verbeeld.

Locatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros

Op de plint (de muren) van het castellum zijn de belangrijkste momenten uit de opgravingsgeschiedenis van Fectio vormgegeven. De kennis van het Romeinse verleden van Vechten is sinds de 16de eeuw sterk toegenomen en is ook vandaag de dag nog aan veranderingen onderhevig. Nieuwe opgravingen en onderzoek brengen nieuwe feiten aan het licht, en al langer bekende feiten worden opnieuw geïnterpreteerd op grond van nieuwe gezichtspunten. Door gebruik te maken van 3Dscanning, graphic concrete, straaltechnieken, maar ook werkelijk geraapt vondstmateriaal wordt de opgravingsgeschiedenis ervaarbaar en beleefbaar. Het werk toont hoe de archeologie zich heeft geprofessionaliseerd in het documenteren en determineren van vondsten.

Locatie Bunnik, Fort bij Vechten
Kunstenaar Eric Klarenbeek en Maartje Dros

Op de vier toegangspoorten en de zuidelijke muur wordt aandacht gegeven aan verschillende opgravingen en veldkarteringen door archeologen (1892-94, 1914, 1920-26, 1946-47 en 2010) en wordt inzichtelijk gemaakt hoe de kennis is vergaard over de verschillende bouwfases van het castellum en over het dagelijks leven van de Romeinse soldaten en de burgerbevolking.

Marsdijk 4,
3981 HE Bunnik
52.05787, 5.1621

Locatie Mildam
Kunstenaar Louis G. Le Roy

De Ecokathedraal is ontstaan op een stuk grasland rond de jaren 70 van de vorige eeuw. Het gebied is gelegen aan de IJntzelaan in Mildam. Louis G. Le Roy begon met het zaaien van verschillende planten en heeft een groot aantal verschillende soorten bomen geplant. Vervolgens kreeg hij duizenden vrachtwagens met restmateriaal van stratenmakers (tegels, trottoirbanden, klinkers, putten etc) die hij vervolgens stapelde tot bouwsels die wel 8 meter hoog werden. Doordat er geen cement gebruikt is kan de natuur haar gang gaan tussen de stenen: een mooie schuilplaats voor insecten en bijvoorbeeld vleermuizen, maar ook voor zaadjes van bloemen.

Locatie Mildam
Kunstenaar Louis G. Le Roy

Het terrein staat op de lijst met Cultureel Erfgoed en wordt door mensen uit binnen- en buitenland bezocht om de unieke sfeer en begroeiing. Er wordt nog regelmatig doorgestapeld aan de Ecokathedraal door een groep enthousiaste vrijwilligers. De plek wordt ook gebruikt voor het opvoeren van toneelstukken, muziekuitvoeringen (Oranjewoud Festival), rondleidingen, meditatie-trainingen en fotocursussen.
Tekst van: https://www.natuurlijknoorden.nl/friesland/natuur-buiten-friesland/de-ecokathedraal-in-mildam/

Locatie Mildam
Kunstenaar Louis G. Le Roy

IJntzelaan
Mildam
52,94195, 5,99723

Locatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend

Het kunstwerk bestaat uit een trapeziumvormige waterpartij van circa 80 bij 50 meter met daarin een eiland van ongeveer 30 bij 30 meter. Het eiland is in een streng rechthoekig raster beplant met 256 knotwilgen (salix alba): 16 rijen met elk 16 bomen. De onderlinge afstanden zijn 1,60 meter, de helft van de gangbare afstand in grienden. De onderbegroeiing bestaat uit groot hoefblad. Op de twee middellijnen van het eiland lopen greppels waardoor er vier kwadranten zijn te onderscheiden. In het midden boven de kruising van de greppels is het centrumobject geplaatst. Een roestvrij stalen kubus met in de bovenrand de volgende tekst: • 400 jaar Pieter Janszoon Saenredam • P.J.S.project © Lucien den Arend • 1982/1985 - ∞ • 1ste maal salix alba witten 09/06/1997•

Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.html

Locatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend

Het J.P. Saenredamproject van Lucien den Arend neemt in de ontwikkeling van de land-art een bijzondere plaats in. Land-art, landschapskunst, is niet het weergeven van het landschap, zoals in schilderkunst of fotografie, maar het ingrijpen in het landschap, waarbij op een specifieke manier wordt omgegaan met de spanning tussen cultuur en natuur. In het Saenredamproject gebeurt dat op een unieke manier: natuurlijke materialen (bomen, aarde, water) worden blijvend in een cultureel keurslijf geperst en krijgen een andere, vervreemde betekenis. Bovendien heeft dat keurslijf (de strakke oevers, het vierkante bomenraster, het witkalken) een conceptuele relatie met de heldere strengheid van de Hollandse witte kerkinterieurs uit de 17e eeuw, zoals die door Pieter Janszoon Saenredam zijn geschilderd.

Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.html

Locatie Barendrecht (wijk Molenvliet)
Kunstenaar Lucien den Arend

Het kunstwerk vertoont steeds een ander beeld, in de loop van een etmaal door licht, zon of wind en door het ritme van de seizoenen: kaal of met een weelderig bladerdak, met sneeuw of ijs. Elke drie jaar krimpt het door het knotten en groeit daarna weer fors. Zeer opvallend zijn de gestaag dikker wordende stammen na het wit kalken wat 8 maal per eeuw voorkomt. In de toekomst worden oude en dode wilgen vervangen.

Website: http://www.saenredam.com/achtergrond/index.html

Grondmolen
Barendrecht
51.8521, 4.5321

Locatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend

Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)

Website: https://www.denarend.com/

Locatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend

Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)

Website: https://www.denarend.com/

Locatie Hendrik Ido Ambacht
Kunstenaar Lucien den Arend

Dit grote landschapskunstwerk op de grens van Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht bestaat uit een waterpartij met een kruisvormig eiland. Het werk herinnert aan de oude tiendwegen en volgt de loop van de voormalige hoogspanningslijn. Het is één van de oudste landart kunstwerken in Nederland (1973)

Website: https://www.denarend.com/

Kruising Dreef - Hoofland
Hendrik Ido Ambacht
51.8283, 4.6471

Kruising Dreef - Hoofland
Hendrik Ido Ambacht
51.8283, 4.6471

Locatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren

‘Energy’ van Shlomo Korèn ligt op een komvormig terrein, onder het talud van de drukke weg over de brug bij Lochem. Een smal kanaal omzoomd door lage graswallen loopt in een trapeziumvormige spiraal naar een centrum. In het water drijft een grote, zilverkleurige bal. Zowel het idee van het labyrint als het materiaalgebruik zijn een verrassend element binnen het oeuvre van Korèn, die in de jaren tachtig enkele beelden voor de openbare ruimte maakte met grote, ruw gestapelde brokken steen. Toch vertoont ook dit werk veel verwantschap met de abstracte beeldtaal van de jaren tachtig.

Locatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren

Het labyrint met daarin de bal, die een doorsnede heeft van maar liefst vier meter en zich langzaam door het water heen beweegt, staat symbool voor een proces van verandering in algemene zin. Het is een ingreep in het landschap die doet denken aan de strakke geometrie en de spirituele uitstraling van Chinese tuinen; in die zin zou het veel beter op zijn plaats zijn geweest in een rustige, sobere omgeving. Zo midden tussen de snelwegen in ligt ‘Energy’ er verloren en verpauperd bij. Het is een oplossing voor een restruimte in de infrastructuur die niet uitgaat van het karakter van het gebied, maar geforceerd probeert er een symbolische betekenis aan toe te voegen. Ook in die zin leunt het sterk op de in de jaren tachtig in zwang zijnde opvatting dat beeldende kunst op elke locatie een verheffende werking zou moeten hebben. Tekst van https://dhaps.org/kunstwerken/energy2377/

Locatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren

Locatie Lochem
Kunstenaar Shlomo Koren

Locatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem

De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.

Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/

Locatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem

De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.

Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/

Locatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem

De Kathedraal is een kunstwerk van Marinus Boezem in het Kroondomein Het Loo in de gemeente Apeldoorn. Het bestaat uit veertig boomstronken in brons op betonnen fundering, geplaatst overeenkomstig de plattegrond van de kathedraal van Reims. Koningin Beatrix schonk dit kunstwerk ter gelegenheid van haar 60e verjaardag aan het Kroondomein om de verbondenheid van de Oranjes met dit gebied te onderstrepen. Het werd op 21 augustus 1999 onthuld.

Tekst van: https://www.kroondomeinhetloo.nl/kroondomein-het-loo/koninklijke-houtvesterij/de-kathedraal/

Locatie Apeldoorn - Kroondomein het Loo
Kunstenaar Marinus Boezem

Locatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort

Voor de inpoldering van de Noordoostpolder lag op deze plek in het water van de Zuiderzee (nu het Zwarte Meer) een zes kilometer lange strekdam. Deze verbond het lichtwachtershuis Oud Kraggenburg met het vasteland bij Genemuiden. De lijn is vanuit de lucht nog goed zichtbaar in het verkavelingspatroon van de polder. Een klein deel van deze dam is door Paul de Kort in ere hersteld en tot centrale as van zijn kunstwerk gemaakt. Het betonnen fietspad ligt exact in het verlengde van de pier waardoor de lijn van het kunstwerk naar Oud Kraggenburg versterkt wordt.

Locatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort

Rond de as van PIER+HORIZON drijven 20 meter lange kraggen (rietmatten), die aan één zijde zijn bevestigd aan een paal. De kraggen functioneren als een soort windwijzers: bij sterke wind en stroming wijzen ze allemaal in dezelfde richting. De palen staan opgesteld in een streng zeshoekig raster. Dit verwijst naar de centrale-plaatsentheorie waar de ruimtelijke indeling van de Noordoostpolder op is gebaseerd. De titel van het kunstwerk is een ode aan Piet Mondriaan en zijn schilderijenserie Pier and Ocean (1915).

Locatie Kraggenburg
Kunstenaar Paul de Kort

Iedere ochtend, als de zon in het oosten exact in lijn staat met de pier en de webcam, wordt een foto gemaakt. Geleidelijk groeit een serie foto’s die het kunstwerk in een heel andere tijdsdimensie zichtbaar maakt. Deze serie foto’s is te zien op www.pierplushorizon.nl. Tekst www.landartflevoland.nl en www.pierplushorizon.nl

Locatie Kraggenburg - Zwartemeerdijk
Kunstenaar Paul de Kort

Locatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen

Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.

Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spurium

Locatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen

Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.

Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spurium

Locatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen

Dit landschapskunstwerk refereert aan de dromerdijken: dijken zonder functie in de Nederlandse polders, die een herinnering vormen aan de ontstaansgeschiedenis van het polderlandschap. De Blauwe Dromer bevindt zich bij sluis Lovink, een doorgang voor kleine boten tussen het Veluwemeer en de zeven meter lager gelegen poldervaart.

Opdracht provincie Flevoland Aarde, basalt, kleurcoating, Groot hoefblad en Sedum spurium

Locatie Biddinghuizen, Sluis Lovink
Kunstenaar Jacqueline Verhaagen

Locatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma

Op 14 juni 1918 werd de Zuiderzeewet van kracht waardoor de Flevopolder kon worden aangelegd. Ter gelegenheid van 100 jaar Zuiderzeewet creëerde Bob Gramsma het monument Riff, PD#18245. Op drie paalfunderingen en een complexe constructie zoals die ook wordt gebruikt in bruggen- en botenbouw, stortte Gramsma een heuvel van 15.000 kubieke meter landbouw- en Zuiderzeegrond. Hierin is een grote holte gegraven, die vervolgens is bekleed met een laag spuitbeton, en voorzien van een dak en een trap. Daarna is de aarde weggehaald tot maaiveldhoogte. Het afgietsel van beton vermengd met Zuiderzeebodemresten blijft over.

Locatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma

Riff, PD#18245 is een afdruk van Gramsma’s gegraven spoor in de Flevogrond, en weerspiegelt daarmee de ontginning en kunstmatigheid van de polder. Gramsma’s nieuwgevormde landschap, dat als een gebouw op palen rust, biedt onderdak aan dieren en mossen. Bezoekers kunnen het trappetje betreden om vanaf boven hun blik te laten dwalen over het oude land bij Elburg en het nieuwe door mensen gemaakte landschap met zijn dijken, wegen en greppels.

Tekst – Landartflevoland.nl

Locatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma

Locatie Biddinghuizen
Kunstenaar Bob Gramsma

Locatie Groningen - Lewenborg
Kunstenaar William Forsyth

In een vierhonderd meter lange, kaarsrechte rij zijn wilgen aan één kant van een even zo lange gracht geplant. In deze gracht staan pijlers met metalen draden die de bomen tijdens hun groei kromtrekken.

In het ontwerp van William Forsythe komt zijn choreografische achtergrond tot uiting: de bomen zijn als dansende lichamen, die gevormd en vervormd worden. Tegelijkertijd voldoen de gebogen bomen aan de theoretische voorwaarde van masterplanner Libeskind, dat elke stadsmarkering zowel verleden, heden als toekomst in zich zou dragen. In vroeger tijd pasten Groninger scheepsbouwers namelijk dezelfde methode van kromtrekking toe, om zo het hout de juiste kromming voor de spanten te geven. Maar het kunstwerk wijst vooral naar de toekomst, want dan zal te zien zijn of de bomen door dit systeem inderdaad kromgroeien.

Locatie Groningen - Lewenborg
Kunstenaar William Forsyth

Het werk maakt deel uit van het project Stadsmarkeringen, The Books of Groningen, marking the city boundaries.

De architect Daniel Libeskind ontwierp een masterplan voor negen stadsmarkeringen bij de belangrijkste toegangswegen van Groningen. Een tiende teken projecteerde hij op het Martinikerkhof. Aan elke stadsmarkering verbond Libeskind een letter uit de naam CRUONINGA en zes parameters; daarmee gaf hij aan de tien ontwerpers als het ware de ingrediënten om de entree van de stad op eigentijdse wijze te markeren.

Locatie Groningen - Lewenborg
Kunstenaar William Forsyth

De Amerikaanse danser en choreograaf William Forsythe werd gevraagd een ontwerp te maken voor de stadsmarkering S7. De zes parameters die hij meekreeg waren: ‘N:Dance | Mechanics | 3pm | Streets | Red Flam | Erato’.

Tekst: https://www.kunstpuntgroningen.nl/kunst-op-straat/stadsmarkering-s07/

Locatie Groningen - Lewenborg
Kunstenaar William Forsyth

Locatie Groningen - Meerstad
Kunstenaar Jeroen Doorenweerd en Matthijs Dijkstra

Jeroen Doorenweerd over het ontwerp: “Het uitgangspunt in dit project is om één groot ritmisch gebaar neer te zetten. Een vloeiend en glooiend ‘good vibrations’ gebied waarbinnen andere regels lijken te gelden dan daarbuiten.” Het ontwerp is ontstaan door het gebied letterlijk op schaal te plooien. In een laken zijn rimpels gemaakt met een sterk ritmische en plastische ordening waarbij de inhoudelijke elementen die in het Park zullen komen de plaatsing van de plooien hebben bepaald en andersom. Daardoor ontstaat een park dat helemaal nieuw is, en nog nooit is vertoond.

Tekst CBK Groningen – website www.cbkgroningen.nl

Locatie Groningen - Meerstad
Kunstenaar Jeroen Doorenweerd en Matthijs Dijkstra

Jeroen Doorenweerd over het ontwerp: “Het uitgangspunt in dit project is om één groot ritmisch gebaar neer te zetten. Een vloeiend en glooiend ‘good vibrations’ gebied waarbinnen andere regels lijken te gelden dan daarbuiten.” Het ontwerp is ontstaan door het gebied letterlijk op schaal te plooien. In een laken zijn rimpels gemaakt met een sterk ritmische en plastische ordening waarbij de inhoudelijke elementen die in het Park zullen komen de plaatsing van de plooien hebben bepaald en andersom. Daardoor ontstaat een park dat helemaal nieuw is, en nog nooit is vertoond.

Tekst CBK Groningen – website www.cbkgroningen.nl

Locatie Groningen - Meerstad
Kunstenaar Jeroen Doorenweerd en Matthijs Dijkstra

Locatie Groningen - Meerstad
Kunstenaar Jeroen Doorenweerd en Matthijs Dijkstra

Locatie Groningen - Blauwe stad
Kunstenaar Merijn Vrij

De Wilgenborg: een project uit wilg, staal en tijd. In de loop van de jaren zal het uitgroeien tot een groen landmark aan de A7 ter hoogte van Winschoten. 50 meter lang 35 meter breed en 15 meter hoog. Ontwerp m.m.v. TenTech B.V. Utrecht (zie link op deze pagina). Totaalconcept waarbij uitvoering van bouw t/m communicatie werd uitgevoerd.

Locatie Groningen - Blauwe stad
Kunstenaar Merijn Vrij

De Wilgenborg is een organisch kunstwerk dat samengaat met de seizoenen en elementen. De factor tijd (ook wel de vierde dimensie genoemd, 4D), samen met ruimtelijkheid (3D) en het basisplan (2D) van het oude Winschoten maken deze ‘Wilgenborg’ bijzonder. Geen moment zal dit imposante werk hetzelfde zijn.

Locatie Groningen - Blauwe stad
Kunstenaar Merijn Vrij

De Wilgenborg is een kunstwerk, maar ook een levend bouwwerk dat onderdak kan bieden aan allerlei grotere en kleinere evenementen. Bijeenkomsten, theater, vertellingen, muziek etc., zijn allemaal mogelijk. Met een oppervlakte van 40 bij 18 meter, nog afgezien van de negen bastions, is er een enorme ruimte beschikbaar die door de vorm en het groene bladerdak toch ervaren zal worden als 'geborgen'.

Locatie Groningen - Blauwe stad
Kunstenaar Merijn Vrij

Locatie Noordpolderzijl
Kunstenaar Jan van Loon

De Waddenzeedijk verdeelt het vlakke landschap van Noord Groningen met de Waddenzee, twee werelden op zich. Een scheidslijn die de bescherming van het land fraai weergeeft. In de jaren tachtig van de vorige eeuw is de dijk verhoogd naar deltahoogte. Reden voor het waterschap om ‘monument’ te creëren op deze plek. Schilder Jan van Loon ontwierp een golvend steenmozaïek in twee kleuren: de grijze stenen staan symbool voor de golven van de zee, de rode stenen voor het achterland (de Groninger huizen zijn veelal gebouwd met de kenmerkende rode baksteen).

Locatie Noordpolderzijl
Kunstenaar Jan van Loon

De Waddenzeedijk verdeelt het vlakke landschap van Noord Groningen met de Waddenzee, twee werelden op zich. Een scheidslijn die de bescherming van het land fraai weergeeft. In de jaren tachtig van de vorige eeuw is de dijk verhoogd naar deltahoogte. Reden voor het waterschap om ‘monument’ te creëren op deze plek. Schilder Jan van Loon ontwierp een golvend steenmozaïek in twee kleuren: de grijze stenen staan symbool voor de golven van de zee, de rode stenen voor het achterland (de Groninger huizen zijn veelal gebouwd met de kenmerkende rode baksteen).

Locatie Noordpolderzijl
Kunstenaar Jan van Loon

De Waddenzeedijk verdeelt het vlakke landschap van Noord Groningen met de Waddenzee, twee werelden op zich. Een scheidslijn die de bescherming van het land fraai weergeeft. In de jaren tachtig van de vorige eeuw is de dijk verhoogd naar deltahoogte. Reden voor het waterschap om ‘monument’ te creëren op deze plek. Schilder Jan van Loon ontwierp een golvend steenmozaïek in twee kleuren: de grijze stenen staan symbool voor de golven van de zee, de rode stenen voor het achterland (de Groninger huizen zijn veelal gebouwd met de kenmerkende rode baksteen).

Locatie Noordpolderzijl
Kunstenaar jan van Loon

Locatie Coenraadpolder-Reiderwolderpolder
Kunstenaar Piet Tuytel

Deze kleurrijke coupure (1993) is een herinnering aan het 150-jarig bestaan van de afdeling Beerta van de Groninger Maatschappij van Landbouw en is ontworpen door de kunstenaar Piet Tuytel. De Stichting De Klerck-Mellema is trots op de aandacht die met name deze dijkdoorgang van de Reiderwolderpolder naar de Carel Coenraad Polder genereert. Een dijkdoorgang die onderdeel is van het polderlandschap waarin de dijken als jaarringen de tijd aangeven. Uiteraard is de dijkdoorgang niet door Piet Tuytel aangebracht, deze bestaat al decennia lang. De betonnen wanden schildert hij felgeel (een kleur die hij veel gebruikt – en verwijst naar de koolzaadvelden) en een abstracte weergave van een polaroid. Maar dan wel een polaroid zonder afbeelding - een zwart gat - die je meetrekt de dijk in. Een polaroid ook als een momentopname. En dat hertaald zich in deze tijd bijna dagelijks door de vele foto’s die van deze dijkdoorgang worden gemaakt.

Locatie Coenraadpolder-Reiderwolderpolder
Kunstenaar Piet Tuytel

Deze kleurrijke coupure (1993) is een herinnering aan het 150-jarig bestaan van de afdeling Beerta van de Groninger Maatschappij van Landbouw en is ontworpen door de kunstenaar Piet Tuytel. De Stichting De Klerck-Mellema is trots op de aandacht die met name deze dijkdoorgang van de Reiderwolderpolder naar de Carel Coenraad Polder genereert. Een dijkdoorgang die onderdeel is van het polderlandschap waarin de dijken als jaarringen de tijd aangeven. Uiteraard is de dijkdoorgang niet door Piet Tuytel aangebracht, deze bestaat al decennia lang. De betonnen wanden schildert hij felgeel (een kleur die hij veel gebruikt – en verwijst naar de koolzaadvelden) en een abstracte weergave van een polaroid. Maar dan wel een polaroid zonder afbeelding - een zwart gat - die je meetrekt de dijk in. Een polaroid ook als een momentopname. En dat hertaald zich in deze tijd bijna dagelijks door de vele foto’s die van deze dijkdoorgang worden gemaakt.

Locatie Coenraadpolder-Reiderwolderpolder
Kunstenaar Piet Tuytel

Deze kleurrijke coupure (1993) is een herinnering aan het 150-jarig bestaan van de afdeling Beerta van de Groninger Maatschappij van Landbouw en is ontworpen door de kunstenaar Piet Tuytel. De Stichting De Klerck-Mellema is trots op de aandacht die met name deze dijkdoorgang van de Reiderwolderpolder naar de Carel Coenraad Polder genereert. Een dijkdoorgang die onderdeel is van het polderlandschap waarin de dijken als jaarringen de tijd aangeven. Uiteraard is de dijkdoorgang niet door Piet Tuytel aangebracht, deze bestaat al decennia lang. De betonnen wanden schildert hij felgeel (een kleur die hij veel gebruikt – en verwijst naar de koolzaadvelden) en een abstracte weergave van een polaroid. Maar dan wel een polaroid zonder afbeelding - een zwart gat - die je meetrekt de dijk in. Een polaroid ook als een momentopname. En dat hertaald zich in deze tijd bijna dagelijks door de vele foto’s die van deze dijkdoorgang worden gemaakt.

Locatie Coenraadpolder-Reiderwolderpolder
Kunstenaar Piet Tuytel

In de buurt van

Locatie Lunteren
Kunstenaar Michael van Gessel en Erik Blok

Landschapsarchitect Michael van Gessel heeft een eerste schetsontwerp gemaakt. Door ziekte kon hij het ontwerp niet afmaken, landschapsarchitect van Eric Blok van Bureau SB4 heeft het definitief ontwerp gemaakt en de uitvoering van het plan begeleidt. Het is een aangename, open plek geworden te midden van opgaand bos met zicht richting de Notarisbank. Vormgegeven als een royaal half verhard plateau met lindeboom en drie zwerfkeien, zorgvuldig uitgelijnd op de zon en de drie op het middelpunt samenkomende wandelpaden. Een stevige omwalling van cortenstaal en gras, tevens bedoeld als zitplek. Deze plek, dit middelpunt, kent al een lange voorgeschiedenis. Tot 1935 moeten er drie grote puntige kalender- of zonnewendestenen hebben gestaan. De ene zijde van de stenen driehoek wees naar het noord-oosten waar de zon op de langste dag opkomt en de andere zijde wijst naar het zuid-oosten waar de zon op de kortste dag opkomt. Om die reden kreeg in de jaren 80 van de vorige eeuw deze middelpuntsteen gezelschap van twee andere grote zwerfkeien uit de IJstijd om het oude verhaal van de kalenderstenen weer tastbaar te maken.

Locatie Lunteren
Kunstenaar Michael van Gessel en Erik Blok

Landschapsarchitect Michael van Gessel heeft een eerste schetsontwerp gemaakt. Door ziekte kon hij het ontwerp niet afmaken, landschapsarchitect van Eric Blok van Bureau SB4 heeft het definitief ontwerp gemaakt en de uitvoering van het plan begeleidt. Het is een aangename, open plek geworden te midden van opgaand bos met zicht richting de Notarisbank. Vormgegeven als een royaal half verhard plateau met lindeboom en drie zwerfkeien, zorgvuldig uitgelijnd op de zon en de drie op het middelpunt samenkomende wandelpaden. Een stevige omwalling van cortenstaal en gras, tevens bedoeld als zitplek. Deze plek, dit middelpunt, kent al een lange voorgeschiedenis. Tot 1935 moeten er drie grote puntige kalender- of zonnewendestenen hebben gestaan. De ene zijde van de stenen driehoek wees naar het noord-oosten waar de zon op de langste dag opkomt en de andere zijde wijst naar het zuid-oosten waar de zon op de kortste dag opkomt. Om die reden kreeg in de jaren 80 van de vorige eeuw deze middelpuntsteen gezelschap van twee andere grote zwerfkeien uit de IJstijd om het oude verhaal van de kalenderstenen weer tastbaar te maken.

Locatie Lunteren
Kunstenaar Michael van Gessel en Erik Blok

Landschapsarchitect Michael van Gessel heeft een eerste schetsontwerp gemaakt. Door ziekte kon hij het ontwerp niet afmaken, landschapsarchitect van Eric Blok van Bureau SB4 heeft het definitief ontwerp gemaakt en de uitvoering van het plan begeleidt. Het is een aangename, open plek geworden te midden van opgaand bos met zicht richting de Notarisbank. Vormgegeven als een royaal half verhard plateau met lindeboom en drie zwerfkeien, zorgvuldig uitgelijnd op de zon en de drie op het middelpunt samenkomende wandelpaden. Een stevige omwalling van cortenstaal en gras, tevens bedoeld als zitplek. Deze plek, dit middelpunt, kent al een lange voorgeschiedenis. Tot 1935 moeten er drie grote puntige kalender- of zonnewendestenen hebben gestaan. De ene zijde van de stenen driehoek wees naar het noord-oosten waar de zon op de langste dag opkomt en de andere zijde wijst naar het zuid-oosten waar de zon op de kortste dag opkomt. Om die reden kreeg in de jaren 80 van de vorige eeuw deze middelpuntsteen gezelschap van twee andere grote zwerfkeien uit de IJstijd om het oude verhaal van de kalenderstenen weer tastbaar te maken.

Locatie Lunteren
Kunstenaar Michael van Gessel en Erik Blok

Locatie Oosterend Terschelling
Kunstenaar Marc van Vliet

Voor dit getijdenkunstwerk ‘De Streken’ van kunstenaar Marc van Vliet werd tot voor kort een permanente locatie gezocht langs de Waddenkust van het vasteland. Door het onverwachts overlijden van Joop Mulder kwam het plan uiteindelijk in een stroomversnelling terecht. De wens van Oerol om een blijvende herinnering aan Joop op Terschelling te realiseren sloot mooi aan bij het vinden van een permanente plek voor het kunstwerk. Oerol en Sense of Place besloten tot samenwerking en onderzoeken nu de mogelijkheid om het werk de komende 5 jaar op Terschelling terug te laten komen. De Streken is te bezoeken tot mid september, tenzij het Wad anders beslist. Tijdens het Oerol festival 2016 zijn drie windstreken uitgelicht, doormiddel van Heliostaten. In het centrum daarvan staat het getijden object. Drijvers zorgen voor een andere vorm en beleving van het object tijdens eb en vloed. De bezoeker bevindt zich in een sacrale ruimte, veroorzaakt door het getij, verlicht door de zon. Tijdens eb is de installatie een verstilde plek op het wad, tijdens vloed bevindt men zich midden op het water. Een zon/getijden installatie die het landschap betrekt tot aan de horizon. Tekenen met de Zon, veranderd door de krachten van de Maan. Bewust van de draaiing van de planeet waarop wij samenleven, elkaar ontmoeten vanuit een gezamenlijke fascinatie. We zijn niet alleen in deze onmetelijkheid.

Locatie Oosterend Terschelling
Kunstenaar Marc van Vliet

Voor dit getijdenkunstwerk ‘De Streken’ van kunstenaar Marc van Vliet werd tot voor kort een permanente locatie gezocht langs de Waddenkust van het vasteland. Door het onverwachts overlijden van Joop Mulder kwam het plan uiteindelijk in een stroomversnelling terecht. De wens van Oerol om een blijvende herinnering aan Joop op Terschelling te realiseren sloot mooi aan bij het vinden van een permanente plek voor het kunstwerk. Oerol en Sense of Place besloten tot samenwerking en onderzoeken nu de mogelijkheid om het werk de komende 5 jaar op Terschelling terug te laten komen. De Streken is te bezoeken tot mid september, tenzij het Wad anders beslist. Tijdens het Oerol festival 2016 zijn drie windstreken uitgelicht, doormiddel van Heliostaten. In het centrum daarvan staat het getijden object. Drijvers zorgen voor een andere vorm en beleving van het object tijdens eb en vloed. De bezoeker bevindt zich in een sacrale ruimte, veroorzaakt door het getij, verlicht door de zon. Tijdens eb is de installatie een verstilde plek op het wad, tijdens vloed bevindt men zich midden op het water. Een zon/getijden installatie die het landschap betrekt tot aan de horizon. Tekenen met de Zon, veranderd door de krachten van de Maan. Bewust van de draaiing van de planeet waarop wij samenleven, elkaar ontmoeten vanuit een gezamenlijke fascinatie. We zijn niet alleen in deze onmetelijkheid.

Locatie Oosterend Terschelling
Kunstenaar Marc van Vliet

Voor dit getijdenkunstwerk ‘De Streken’ van kunstenaar Marc van Vliet werd tot voor kort een permanente locatie gezocht langs de Waddenkust van het vasteland. Door het onverwachts overlijden van Joop Mulder kwam het plan uiteindelijk in een stroomversnelling terecht. De wens van Oerol om een blijvende herinnering aan Joop op Terschelling te realiseren sloot mooi aan bij het vinden van een permanente plek voor het kunstwerk. Oerol en Sense of Place besloten tot samenwerking en onderzoeken nu de mogelijkheid om het werk de komende 5 jaar op Terschelling terug te laten komen. De Streken is te bezoeken tot mid september, tenzij het Wad anders beslist. Tijdens het Oerol festival 2016 zijn drie windstreken uitgelicht, doormiddel van Heliostaten. In het centrum daarvan staat het getijden object. Drijvers zorgen voor een andere vorm en beleving van het object tijdens eb en vloed. De bezoeker bevindt zich in een sacrale ruimte, veroorzaakt door het getij, verlicht door de zon. Tijdens eb is de installatie een verstilde plek op het wad, tijdens vloed bevindt men zich midden op het water. Een zon/getijden installatie die het landschap betrekt tot aan de horizon. Tekenen met de Zon, veranderd door de krachten van de Maan. Bewust van de draaiing van de planeet waarop wij samenleven, elkaar ontmoeten vanuit een gezamenlijke fascinatie. We zijn niet alleen in deze onmetelijkheid.

Locatie Oosterend Terschelling
Kunstenaar Marc van Vliet

Locatie Oirschot
Kunstenaar Marco Vermeulen

Oorlog en vrede op de oirschotse heide De Loopgraaf voor de Vrede in de vorm van een vredesteken biedt beschutting tegen het schouwspel van militaire oefeningen die plaatsvinden op de Oirschotse heide.

Locatie Oirschot
Kunstenaar Marco Vermeulen

De loopgraaf biedt ook een bijzonder perspectief op de omringende natuur en een unieke inkijk in een van de laatste ongestoorde Podzolbodems van Nederland. Kenmerkend voor deze duizenden jaren oude bodem is de uitspoeling van ijzer uit de bovenste lagen waardoor lagere aardlagen juist ijzerrijk worden en daardoor geel-oranje kleuren.

Locatie Oirschot
Kunstenaar Marco Vermeulen

Ter plaatse van de wanden zijn voedingsstoffen geïnjecteerd waardoor reeds aanwezige bodembacteriën het natuurlijk mineraal calciet produceren en CO2 wordt gebonden. Het calciet fungeert als bindmiddel tussen de zandkorrels. Door het losse zand tussen de verharde wanden vervolgens weg te graven, kreeg de loopgraaf vorm.

Locatie Oirschot
Kunstenaar Marco Vermeulen

https://marcovermeulen.eu/nl/projecten/loopgraaf+voor+de+vrede/

Locatie Vlijmen
Kunstenaar Sannah Belzer

Watermerk Van Sannah Belzer is een landmark voor de Klimaatbuffer Vlijmen – Den Bosch als verbeelding van de veranderingen in dit gebied. Het kunstwerk – een dynamisch ogende grens van schanskorven van Maasgesteenten – vertelt over de toekomstige identiteit van het gebied, over het binnen- en buitendijkse, en over de functie van de Biessertpolder als hoogwaterberging.

Locatie Vlijmen
Kunstenaar Sannah Belzer

Watermerk Van Sannah Belzer is een landmark voor de Klimaatbuffer Vlijmen – Den Bosch als verbeelding van de veranderingen in dit gebied. Het kunstwerk – een dynamisch ogende grens van schanskorven van Maasgesteenten – vertelt over de toekomstige identiteit van het gebied, over het binnen- en buitendijkse, en over de functie van de Biessertpolder als hoogwaterberging.

Locatie Vlijmen
Kunstenaar Sannah Belzer

Watermerk Van Sannah Belzer is een landmark voor de Klimaatbuffer Vlijmen – Den Bosch als verbeelding van de veranderingen in dit gebied. Het kunstwerk – een dynamisch ogende grens van schanskorven van Maasgesteenten – vertelt over de toekomstige identiteit van het gebied, over het binnen- en buitendijkse, en over de functie van de Biessertpolder als hoogwaterberging.

Locatie Vlijmen
Kunstenaar Sannah Belzer

Watermerk Van Sannah Belzer is een landmark voor de Klimaatbuffer Vlijmen – Den Bosch als verbeelding van de veranderingen in dit gebied. Het kunstwerk – een dynamisch ogende grens van schanskorven van Maasgesteenten – vertelt over de toekomstige identiteit van het gebied, over het binnen- en buitendijkse, en over de functie van de Biessertpolder als hoogwaterberging.

https://www.kunstlocbrabant.nl/projecten/landkunst-34856

Locatie Deurne
Kunstenaar Roberto Ruggiu

Een kilometerlange dubbele rij appelbomen doorklieft het park van de nieuwbouwwijk Den Heiakker in Deurne. Roberto Ruggiu (Italië) markeert met deze bomen de onderaardse Peelrandbreuk, die loopt van Oss tot onder aan Roermond. Op de vijf breekpunten van de geologische breuklijn staan gepolijste putten uitgevoerd in kwartsiet, een blauw-grijs gevlamde hardsteen, voorzien van gietijzeren putdeksels.
In de deksels zijn de namen uitgespaard van de vijf verschillende geologische ontstaansperioden: respectievelijk het Holsteinien, het Saalien, het Eemien, het Weichselien en het Holoceen. In de lente krijgt de ene rij bomen witte bloesem en de andere rode. Zo verrast de natuurlijke omkadering de vele wandelaars met twee verschillende kleurwanden.

Locatie Deurne
Kunstenaar Roberto Ruggiu

Een kilometerlange dubbele rij appelbomen doorklieft het park van de nieuwbouwwijk Den Heiakker in Deurne. Roberto Ruggiu (Italië) markeert met deze bomen de onderaardse Peelrandbreuk, die loopt van Oss tot onder aan Roermond. Op de vijf breekpunten van de geologische breuklijn staan gepolijste putten uitgevoerd in kwartsiet, een blauw-grijs gevlamde hardsteen, voorzien van gietijzeren putdeksels.
In de deksels zijn de namen uitgespaard van de vijf verschillende geologische ontstaansperioden: respectievelijk het Holsteinien, het Saalien, het Eemien, het Weichselien en het Holoceen. In de lente krijgt de ene rij bomen witte bloesem en de andere rode. Zo verrast de natuurlijke omkadering de vele wandelaars met twee verschillende kleurwanden.

Locatie Deurne
Kunstenaar Roberto Ruggiu

Een kilometerlange dubbele rij appelbomen doorklieft het park van de nieuwbouwwijk Den Heiakker in Deurne. Roberto Ruggiu (Italië) markeert met deze bomen de onderaardse Peelrandbreuk, die loopt van Oss tot onder aan Roermond. Op de vijf breekpunten van de geologische breuklijn staan gepolijste putten uitgevoerd in kwartsiet, een blauw-grijs gevlamde hardsteen, voorzien van gietijzeren putdeksels.
In de deksels zijn de namen uitgespaard van de vijf verschillende geologische ontstaansperioden: respectievelijk het Holsteinien, het Saalien, het Eemien, het Weichselien en het Holoceen. In de lente krijgt de ene rij bomen witte bloesem en de andere rode. Zo verrast de natuurlijke omkadering de vele wandelaars met twee verschillende kleurwanden.

Locatie Deurne
Kunstenaar Roberto Ruggiu

Een kilometerlange dubbele rij appelbomen doorklieft het park van de nieuwbouwwijk Den Heiakker in Deurne. Roberto Ruggiu (Italië) markeert met deze bomen de onderaardse Peelrandbreuk, die loopt van Oss tot onder aan Roermond. Op de vijf breekpunten van de geologische breuklijn staan gepolijste putten uitgevoerd in kwartsiet, een blauw-grijs gevlamde hardsteen, voorzien van gietijzeren putdeksels.
In de deksels zijn de namen uitgespaard van de vijf verschillende geologische ontstaansperioden: respectievelijk het Holsteinien, het Saalien, het Eemien, het Weichselien en het Holoceen. In de lente krijgt de ene rij bomen witte bloesem en de andere rode. Zo verrast de natuurlijke omkadering de vele wandelaars met twee verschillende kleurwanden.

https://dhaps.org/kunstwerken/appelbomen-op-peelrandbreuk4430/

Locatie Wilhelminapolder Goes
Kunstenaar Michael Beutler

Landart-project Polderpeil in de Wilhelminapolder bestaat uit negen bolvormige sculpturen, van de kunstenaar Michael Beutler, die door het landschap verspreid liggen. Een polder, zo karakteristiek voor Zeeland, is niet wat we gewoon zijn te denken. Een polder is niet zomaar een uitgestrekte platte vlakte die aan de zee onttrokken is. Het is een landschap dat glooit tussen hoogtes en laagtes, tussen dijken en sloten. Een landschap dat doorsneden wordt door asfaltwegen en altijd eindigt bij de zeedijk. De negen sculpturen van Michael Beutler (Duitsland, 1976) willen de bezoekers van de Wilhelminapolder bewust maken van de verschillende hoogtes die deze polder zijn eigen karakteristieke profiel geven. Beutler kreeg de opdracht ter gelegenheid van het 200-jarige bestaan van de Wilhelminapolder van de Koninklijke Maatschap de Wilhelminapolder, in samenwerking met SKOR en CBK Zeeland.
Tekst: CBK Zeeland www.cbkzeeland.nl

Locatie Wilhelminapolder Goes
Kunstenaar Michael Beutler

De beelden zijn heel verschillend van omvang en staan allemaal op een andere hoogte. De grootste is geplaatst aan een plas water op de bodem van de polder, de kleinste staat op de kruin van een dijk. De andere zeven staan daar ergens tussenin. Wat hen verbindt is natuurlijk het steeds wisselende licht dat gevangen wordt door het beton in de weidse polder. Maar er is nog iets. De bollen bestaan uit twee identieke helften die nooit helemaal exact op elkaar aansluiten. De duidelijk zichtbare hartlijn die zo ontstaat, bevindt zich exact op 3,80 meter boven NAP. Als we in gedachten de hartlijn van het ene beeld doortrekken naar het volgende, krijgen we een denkbeeldige lijn die vlak boven de glooiende polder zweeft: een onzichtbare horizon op een hoogte waarop de ondergaande zon de polder laat gloeien.
Tekst: CBK Zeeland www.cbkzeeland.nl

Locatie Wilhelminapolder Goes
Kunstenaar Michael Beutler

Overal waar de bezoeker staat in de polder, ziet hij minstens één andere sculptuur, en op een plaats zelfs vijf tegelijk. Zo zijn ze visueel met elkaar verbonden en vormen ze een eigen route met een lengte van tien kilometer. Wie van het ene beeld naar het andere loopt of fietst zal zien dat elk een eigen identiteit heeft. Niet alleen de maat is anders, ook het profiel. Michael Beutler heeft de onderkant aangepast aan de altijd ongelijke bodem waarop het beeld rust. En omdat de twee helften volkomen spiegelbeeldig aan elkaar zijn, zien we de ongelijkheid van de voet terug in de bovenkant van het beeld. Zo is de ene sculptuur afgeplat, waar de grootste bijna volmaakt rond is, of de kleinste het meest wegheeft van een schaal. Tezamen zijn het negen observatoria die ons anders willen laten kijken naar wat een polder is.
Tekst: CBK Zeeland www.cbkzeeland.nl

Locatie Wilhelminapolder Goes
Kunstenaar Michael Beutler

Locatie Deventer, aan de IJssel
Kunstenaar Krijn de Koning

Krijn de Koning maakte rondom de ruïne van een oud steenfabriekje een bijzondere verblijfplaats. Het is een observatorium waar je als wandelaar de weidse omgeving van de IJssel kan bekijken. Op deze plek komen het verval van de voormalige steenfabriek met de maakbaarheid van het landschap (Ruimte voor de Rivier) samen. Juist daarom koos de kunstenaar ervoor de ruïne te behouden en die als het ware in te lijsten en zo een ode aan het steenfabriekje te brengen. De omlijsting en de doorkijkjes die gecreëerd zijn, sturen de blik op een bijzondere manier richting het landschap. Vanuit het uitkijkpunt, precies gelegen op de grens van de lage en de hoge uiterwaarden, stapt de bezoeker vanuit de ruïne het weidse, nieuw aangelegde landschap in. Tekst https://buitenkunstindeventer.nl/kunstwerken/observatorium/

Locatie Deventer, aan de IJssel
Kunstenaar Krijn de Koning

De omlijsting heeft ook nog een ander doel: mochten de restanten van de steenfabriek de tijd niet overleven, dan blijft door de lijsten en uitsparingen in het plateau, de herinnering aan de ruïne bewaard. Krijn de Koning gebruikt in zijn werk vaak complementaire kleuren (kleuren die tegenover elkaar in de kleurencirkel staan). Het rood van de stenen van de oude steenfabriek, vroeg in zijn optiek dus om een groene kleur. Om niet te willen (en kunnen) concurreren met de vele groene kleuren uit het landschap er omheen, koos hij juist voor een hele kunstmatige kleur die van ver af zichtbaar is. Tekst https://buitenkunstindeventer.nl/kunstwerken/observatorium/

Locatie Deventer, aan de IJssel
Kunstenaar Krijn de Koning

Observatorium Keizersrande’ is onderdeel van het project ‘Kunst bij Keizersrande’, waarbij verschillende permanente kunstwerken in de openbare ruimte zijn gemaakt in opdracht van stichting Keizersrande. Deze kunstwerken vertellen het verhaal van de iets verderop gelegen Natuurderij Keizersrande, waar op een nieuwe manier 'geboerd' wordt. Hierbij staan waterveiligheid, natuurbeheer en een 'beleefbaar' landschap centraal. De kunstwerken maken de oude en nieuwe verhalen van het gebied op een verrassende manier toegankelijk voor een breed publiek. Tekst https://buitenkunstindeventer.nl/kunstwerken/observatorium/

Locatie Deventer, aan de IJssel
Kunstenaar Krijn de Koning

Sinds het begin van de jaren negentig realiseert Krijn de Koning - vaak tijdelijke - beelden die 'site-specific' zijn. Zijn beelden bouwt hij op als vloeren, muren en doorgangen. Soms in felle kleuren, soms in smetteloos wit maar altijd in relatie met de omliggende ruimte. De Koning onderzoekt hoe de gebouwde omgeving invloed uitoefent op onze mentale gesteldheid. Tekst https://buitenkunstindeventer.nl/kunstwerken/observatorium/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Observatroium

Panoramaparkeren voor de autovogelaar. In het kader van de transformatie van het uiterwaardenlandschap van de Vecht tot een Vechtpark voor de poorten van de stad Hardenberg ontwierp Observatorium een cirkelvormig autotransferium voor het observeren van vogels. Tekst https://www.observatorium.org/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Observatorium

In Hardenberg werd de behoefte aan extra waterberging aangegrepen om ruimte voor natuurlijke processen en de beleving ervan te maken. Waterschap, gemeente en provincie zorgden voor een participatieve procedure, waarbij ecologische en recreatieve processen op gang werden gebracht. De kunstenaars werd nadrukkelijk om functionele kunst gevraagd, die voor meerwaarde van de civieltechnische werken zou zorgen. Jeroen van Westen, kunstenaar en curator nodigde een groep kunstenaars uit om de stad en rivier te schouwen en daarna een motivatie voor deelname aan het ontwerpproces te schrijven. Tekst https://www.observatorium.org/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Observatorium

De schouw leerde Observatorium dat waar je ook staat in het plangebied, je op de horizon auto's over dijken en bruggen ziet glijden. Willen we de mens een park of een natuurgebied aanbieden, dan is een parkeerplaats onontbeerlijk. Hoe zorgen we ervoor dat de verschillende snelheden van een landschap op elkaar aansluiten zonder de biotoop Vecht aan te tasten? Hoe maken we gebruik van vogels die niet bang zijn voor een auto, maar wel voor een mens? Hoe kom je met de auto bij de vogel in zijn drasland? Op de meest afgelegen plek van het Vechtpark maakt de rivierdijk een bocht van 90 graden om aan te sluiten op de oprit van de Vechtbrug. Tekst https://www.observatorium.org/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Observatorium

Hier komen auto en vogel het dichtst bij elkaar en uitgerekend hier was enige speling in de bestemming de plek te vinden. Op de smalle dijk was geen ruimte om een parkeerplaats te maken, maar de weg zelf kon in de bocht wel dusdanig verbreed worden dat doorgaand en stilstaand verkeer de ruimte konden delen. De ronde vorm van de Autovogelaar biedt in alle windrichtingen parkeergelegenheid voor acht auto's waarvan twee met de breedte van een kampeerauto. Twee vakken zijn gereserveerd voor fietsers en brommers. De observatieplaat heeft een doorsnede van zevenentwintig meter en bestaat uit werkvloerbeton en gewapend beton en twee componenten rolcoating voor de berijdbaarheid. De plaat heeft rondom een zitrand van veertig centimeter boven het maaiveld. De afwatering geschiedt in het midden van de plaat waar een grote gietijzeren putdeksel de naam van het park draagt: VECHTPARK HARDENBERG. Tekst https://www.observatorium.org/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Paul de Kort

Slechts op één plek langs de provinciale weg N34 raakt deze rechte lijn in het Overijsselse landschap zichtbaar aan de meanderende Vecht, dit is ‘Het Raakpunt-N34’. Een ‘raakpunt’ in de geometrie is het punt waar een ‘rechte’ raakt aan een ‘kromme’. De oorspronkelijke betekenis van geo-metrie is het ‘opmeten van de aarde’. Tekst https://www.pauldekort.nl/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Paul de Kort

Militair ingenieur Pieter de la Rive (1694-1771) heeft in het begin van de 18e eeuw het stroomgebied van de Overijsselse Vecht heel precies in kaart gebracht. Een in het oog springend element op deze tekening is een 35 km lange verdedigingslinie die zich uitstrekt van Gramsbergen tot voorbij Dalfsen. Deze linie is echter nooit gebouwd, maar is bij een ambitie gebleven. Wat we nu hebben is een prachtige 18e eeuwse landkaart. Het is leerzaam om zulke historische kaarten over de topografie van vandaag te leggen en te zien waar dingen samenvallen of afwijken. Een van de bolwerken in de la Rive’s linie zou precies samen vallen met het huidige ‘Raakpunt N34’. Met een militair strategische blik was dit een slimme plek voor een bastion, want net als nu raakte dit punt in het begin van de 18e eeuw aan een bocht in de meanderende Vecht. Tekst https://www.pauldekort.nl/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Paul de Kort

Als de la Rive’s plan 300 jaar geleden zou zijn gerealiseerd dan hadden we hier nu een ‘podium’ aangetroffen, waar alle verborgen kwaliteiten van het Raakpunt zich zouden concentreren. Door hier een eigentijds landschapskunstwerk te realiseren kan dit alsnog en in één klap goed worden gemaakt. Ik stel daarom een kunstwerk voor dat is geïnspireerd op de geometrie van het Oud-Nederlandse bastiontype met een maatvoering die is gebaseerd op het Rijnlandse maatsysteem (in roeden en voeten), zoals de Pieter la Rive het ook zou hebben toegepast; ‘de la Rive revisited’. Tekst https://www.pauldekort.nl/

Locatie Hardenberg
Kunstenaar Paul de Kort