Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.
Na verloop van tijd zorgde de natuur voor spontane begroeiing van de heuvel, in het kanaaltje begon vegetatie te ontwikkelen en de landtong brokkelde af door wind en water. Omdat vanuit schetstekeningen bekend was dat de inmiddels overleden Smithson het kunstwerk in stand wilde houden is een houten beschoeiing gemaakt om de landtong. Op de ‘Spiral Hill' is een bodembekker geplant.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Robert Smithson

Robert Smithson (1938-1973) kwam in 1971 naar Nederland om in het kader van ‘Sonsbeek buiten de perken' een land-art project te realiseren. Zijn keuze viel hiervoor op Zuid-Oost Drenthe. Tussen Weerdinge en Emmerschans vond hij in de zandgroeve de locatie voor Broken circle, spiral hill. In de zandgroeve koos hij de omgeving van een daar liggende ijstijdmegaliet, van het type waarmee de hunebedden in de prehistorie zijn opgebouwd. Smithson trok een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest opvulde. Op de landtong bleef de kei liggen als onderdeel van het kunstwerk ‘Broken Circle'. In het water maakte hij de cirkel af met een landtong uit zand. Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbeweging de ‘Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel, bedekt met zwarte aarde. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelde de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven. Aan de zuidkant van de plas verrees uit het toen nog groene water een steile wand met een fraai coloriet van verschillende getinte aardlagen.

Tekst: CBK Emmen Website www.cbkemmen.nl

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.

Tekst: Jeroen van Westen Website https://www.jeroenvanwesten.nl/

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Fort voor het water is een kunstwerk, een vorm van landart, van Jeroen van Westen, gelegen tussen Emmer-Compascuum en Roswinkel. Het maakt deel uit van het kunstproject Was getekend, de Runde en vormde in 2005 het enige gerealiseerde kunstwerk ervan. Het ligt in een, in het kader van dit kunstwerk aangelegde, meander van de Nieuwe Runde. Het kunstwerk bestaat uit de volgende elementen: aarde, water, cortenstaal, lexaanplaten, waterpomp en een knuppelpad. Fort voor het water ligt op de plaats van het voormalige Fort Roswinkel dat deel uitmaakte van de verdedigingslinie in het Bourtangermoeras. De naam van het kunstwerk en de wallen die het omgeven verwijzen naar dit voormalige fort. Binnen de wallen liggen ijzeren platen met daarop woorden die bij het veengebied horen, zoals verdwijnende dialectwoorden en woorden die de maaginhoud benoemen van het veenlijk van Erica, die voornamelijk bestond uit de resten van planten en dieren van het toenmalige veengebied. Het kunstwerk is te gebruiken als openluchttheater. Bij het waterschap kan men volgens het begeleidende informatiebord hiervoor toestemming vragen.

Tekst: Wikipedia, Website www.jeroenvanwesten.nl

Locatie Roswinkel
Kunstenaar Jeroen van Westen

Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water. Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.

Tekst: Jeroen van Westen, Website www.jeroenvanwesten.nl

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Locatie Ligneweg, Halsteren
Kunstenaar RO&AD

De Mozesbrug is een brug die een zandfort uit 1627 toegankelijk maakt voor voetgangers. Hij volgt de contouren van het fort is is daardoor nauwelijks zichtbaar. De brug is gemaakt van hout. Fort de Roovere behoort bij de West Brabantse Waterlinie, een verdedigingslinie van forten en steden in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw en is recent gerenoveerd. Fort de Roovere krijgt een recreatieve functie met wandel en fietsroutes. Daarom moest het fort met een brug toegankelijk worden voor bezoekers. We vonden het eigenlijk vreemd om een brug te maken over een gracht van een verdedigingswerk. Zeker omdat de brug aan de kant moet worden gebouwd, waar van oudsher de vijand werd verwacht. Daarom heeft RO&AD architecten een brug gemaakt dat van een afstandje niet zichtbaar is. Hij is gemaakt van verduurzaamd hout en wordt in de winter onder water gezet om te voorkomen dat schaatsers in de brug vallen. De brug ligt als een sleuf in de gracht en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Doordat de grond en het water tot de rand van de brug staan, zien de bezoekers de brug van een afstandje niet liggen. Pas als ze dichterbij komen, opent het fort zich door een smalle sleuf. Bezoekers betreden het fort zoals Moses door het water loopt.

Tekst: RO&AD, Website www.ro-ad.org

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAA,F Website www.raaaf.nl

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nl

Locatie Diefdijk Culemborg
Kunstenaar Atelier de Lyon RAAAF

Op een radicale manier stelt Bunker 599 het monumentenbeleid van Nederland en UNESCO ter discussie. Tegelijkertijd laat het mensen op een andere manier naar de omgeving kijken. Het project onthult twee geheimen van de 80 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW), een militaire verdedigingslinie die van 1815 tot 1940 Muiden, Utrecht, Vreeswijk en Gorinchem verdedigde door het gebied onder water te laten lopen. Een schijnbaar onverwoestbare bunker wordt doormidden gezaagd. Door één keer het binnenste van de bunker (groepsschuilplaats) te laten zien ontstaat een andere kijk op de 400 nog overgebleven groepsschuilplaatsen. Doordat de snede van de doorgezaagde bunker overgaat in een steiger en tenslotte in een dubbele rij palen ontstaat een lijn die de inundatiehoogte (de hoogte van het water als het land onder water gezet zou worden) aangeeft. De gespleten bunker is een publieke attractie voor de bezoekers van de Diefdijklinie (NHW). Tevens kunnen honderdduizenden passanten vanaf de A2 het object zien. Het project maakt deel uit van een grotere strategie van RAAAF | Atelier de Lyon om de NHW voor het grote publiek toegankelijk en beleefbaar te maken. Paradoxaal genoeg werd gemeentelijk monument Bunker 599 na de interventie tot Rijksmonument verklaard.

Tekst RAAAF, Website www.raaaf.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Richard Serra

Als een waterpas ligt Sea Level van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra midden in het landschapspark De Wetering. De twee betonnen muren lopen dwars door het park dat landschapsarchitect Pieter van der Molen in 1986 ontwierp met kunstenaar Bas Maters. De muren, elk tweehonderd meter lang, staan diagonaal in elkaars verlengde aan weerszijden van een kanaal. Aan de uiteinden vloeien de muren nauwelijks merkbaar over in het landschap, terwijl ze in het midden, op het diepste punt van het park, enkele meters hoog zijn. Sea Level geeft fysieke betekenis aan het begrip zeeniveau: zonder de dijken zou het waterniveau tot aan de bovenste rand van de muren staan. Lopend langs de muur wekt het kunstwerk het gevoel op dat je ‘kopje onder gaat’ – waarna je even verderop weer langzaam boven komt drijven.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Locatie Maasvlakte Rotterdam
Kunstenaar Observatorium

De Zandwacht bestaat uit een aantal betonnen bogen die de baan van opstuivend zand laten zien. Daarmee visualiseert het kunstwerk hoe natuurkrachten mede de vorm van Nederland bepalen. Het beton heeft precies dezelfde kleur als het zand van het Maasvlaktestrand. Geert van de Camp, een van de leden van Observatorium: "We hebben ons laten inspireren door de manier waarop zand opwaait, de baan die het door de lucht beschrijft en hoe het weer neerdaalt. De Zandwacht toont een bevroren moment van hoe het landschap zichzelf vormt. Het is een in beton gegoten tekening in het duinlandschap die drie stadia van de vorming van het duin visualiseert. Doordat de Zandwacht bestaat uit een groot aantal elementen van verschillende grootte is het een complexe structuur. Door het grote oppervlak kun je door het object dwalen en zie je de Zandwacht en de omgeving steeds in een ander perspectief. De Zandwacht nodigt uit om stil te staan en te genieten van het weidse panorama. Het kunstwerk brengt een menselijke maat in een haast oneindig landschap van zand, zee en terminals."

Tekst: Observatorium, Website www.observatorium.org

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

Locatie Waterloopbos Marknesse, Noordoostpolder
Kunstenaar RAAAF - Atelier de Lyon

Deltawerk // bevraagt het streven naar onverwoestbaarheid in een tijd van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegelijkertijd is het een experiment in actieve ruïne-vorming. Net als het doorgezaagde Rijksmonument Bunker 599 is het een pleidooi voor een radicaal andere omgang met cultureel erfgoed: Hardcore Heritage. Een reusachtig golfbassin in het Waterloopbos diende tussen 1977-2015 als testlocatie voor de Deltawerken. Met als doel een onverwoestbare delta maakten ingenieurs in deze “Deltagoot” o.a. meters hoge tsunami-golven. Door dit kolossale monument van de Nederlandse strijd tegen het water uit te graven komt dit “Deltawerk op schaal” in het water te staan. De reusachtige omvang wordt hierdoor ervaarbaar voor het publiek. Bij afwezigheid van de van de golven wordt de allesverwoestende kracht van het water invoelbaar gemaakt door grote blokken uit de betonnen muren te zagen, te draaien en te kantelen. Er ontstaat een nieuw ritme van vallende platen. Deze doorsnijdingen openen het kunstwerk letterlijk richting de 40 andere testmodellen in het Waterloopbos. De zwaarte van het werk wordt een fysieke ervaring doordat de bezoeker over het water onder de massieve blokken door kan lopen. Eenmaal binnen wordt ze geconfronteerd met een groots perspectief op de leegte tussen de platen.

Tekst: Raaaf, Website www.raaaf.nl

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Locatie Kijkduin, Den Haag
Kunstenaar James Turrell

"This work, although it bears all the trademarks of a Turrell piece, perhaps due to its open aspect stands out amongst his other large scale installations." In de duinen van Den Haag waar het licht zo tastbaar aanwezig kan zijn, heeft Turrell een plek gemaakt om naar de lucht te kijken: ‘Hemels gewelf’ in Kijkduin. Het grootschalige landschapskunstwerk gaat uit van het feitelijke licht dat bij de individuele kijker ervaringen opwekt die het puur zintuigelijke overstijgen. Het Hollandse licht wordt bij Turrell zelf zichtbaar en krijgt een emotionele en spirituele impact. Op de top van een van de puinduinen is een kom aangelegd in de vorm van een ellips, 30 meter breed, 40 meter lang. Een aarden wal van ongeveer 5 meter hoog omsluit de kom. Om in deze kunstmatige krater te komen loop je eerst over houten treden het duin op en vervolgens door een betonnen doorgang van 6 meter lang. De glooiingen aan de binnenkant van de binnenkant van de krater zijn bedekt met gras en in het midden staat een monumentale bank waar zich een panorama ontvouwt over de zee, het strand enhet platteland erachter. In de richting van de horizon wordt het gewelf geleidelijk platter.

Tekst Stroom, Website www.stroom.nl

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nl

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, website www.landartflevoland.nl

Locatie Strekdam Lelystad
Kunstenaar Antony Gormley

Balancerend op de grens van land en water kijkt een 26 meter hoge gehurkte man uit over het Markermeer. Antony Gormley raakte gefascineerd door de maakbaarheid van de nieuwe polder en liet zich voor dit gigantische kunstwerk inspireren door het maagdelijke landschap. Rijdend door de polder ontdekte hij een landschap met een ritmiek van rechte lijnen van kanalen, akkers en windmolens. De hoogspanningsmasten die als een zenuwstelsel in Flevoland liggen, liet hij in Exposure terugkomen. Al van veraf is het kunstwerk te herkennen als een transparante menselijke vorm. Hoe dichter bij je komt, hoe abstracter en indrukwekkender dit complexe staaltje ingenieurskunde wordt. Gormley neemt vaak de menselijke vorm als uitgangspunt. Meestal gebruikt hij daarbij zijn eigen lichaam als voorbeeld.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Locatie Nieuw Buinen
Kunstenaar Jan Brouwer en Bas Lugthart

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Locatie Dalen
Kunstenaar Observatorium

Het kunstwerk Driftplein staat in het landelijke gebied tussen het dorp Dalen en het park de Huttenheugte en Plopsaland. Het is de eerst in een serie van GreenArtSpots in Drenthe in opdracht van Natuurkunst Drenthe. Driftplein is een sculptuur op een knooppunt. Drie driehoekige geraamtes van imaginaire gebouwen omsluiten een driehoekige ruimte, die de illusie van een pleintje biedt en allerhande zit- en observatie¬mogelijkheden. De drie skeletten, uitgevoerd in eikenhout, staal en beton, symboliseren drie Drentse typologieën van bebouwing, die men in de omgeving aantreft: hallenhuisboerderij, vakantiewoning en industriehal (voor industrie én voor recreatie). Een rustplaats voor de reiziger, wandelaar en fietser op een kruispunt van oude en nieuwe verbindingen en oude en nieuwe landschappen. Tussen de gebouwen ontstaat een driehoekig plein, dat uitnodigt to zitten, observeren, oriënteren, zien en gezien worden.

Tekst: Observatorium, Website: www.observatorium.org

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Lelystad
Kunstenaar Robert Morris

Het Observatorium werd eerder gerealiseerd bij Velsen in het kader van de grote tentoonstelling Sonsbeek Buiten de Perken (1971), maar daar moest het wijken voor nieuwbouw. In samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam werd besloten het bij Lelystad opnieuw te maken, in het toen nog uitgestrekte, lege landschap. Het kunstwerk verwijst naar prehistorische plekken waar de zon en de planeten geobserveerd werden, zoals Stonehenge in Engeland. Het Observatorium van Robert Morris bestaat uit twee concentrische aarden wallen. In deze cirkels zijn drie v-vormige uitsparingen gemaakt die een blik werpen op het polderlandschap. Door het middelste stalen vizier is aan het begin van de lente en de herfst, wanneer de dag en de nacht even lang zijn, de zonsopkomst te zien. De stenen wiggen aan weerszijden laten de zonsopgang zien op 21 juni en 21 december.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Zeewolde
Kunstenaar Piet Slegers

Met vijf hectare, net zo groot als de omliggende landbouwkavels, is Aardzee één van de grootste kunstwerken in Nederland. Het kunstwerk is via twee voetgangersbruggen te betreden. Tussen de beschutting van de glooiende taluds, die als opstuwende golven door het landschap rollen, lopen paadjes bedekt met blauwgrijze schelpen, een verwijzing naar lucht en water. De schijnbaar willekeurig geplante bomen versterken het gevoel van beschutting. Aardzee voelt als een oase van rust midden in de open polder. Als een gestolde beweging van de zeebodem ligt het tussen de vlakke akkers in. De waterspiegel van de waterpartij is het enige horizontale oppervlak tussen de hellingen. Met dit landschapskunstwerk refereert Slegers aan de transformatie van de wilde Zuiderzee naar het serene polderlandschap en de dialoog tussen de elementen aarde en water.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere Pampus
Kunstenaar Daniel Liebeskind

In Almere Pampus liggen vijf elkaar kruisende lijnen als een vreemd schriftteken in het landschap. Drie smalle kanalen, een voetgangerspad en een strook zwart grind met een sculptuur van aluminium wanden vormen het Land Art project Polderland Garden of Love and Fire van architect Daniel Libeskind. Eén van de grootste Spaanse mystici en dichters Juan de la Cruz inspireerde Libeskind met zijn gedicht ‘De levende vlam van de liefde’. In Polderland Garden of Love and Fire verbinden de lijnen mensen in andere plaatsen en tijden met elkaar. De drie kanalen staan symbool voor de imaginaire verbinding van drie steden: Salamanca, de stad waar Juan de la Cruz studeerde, Berlijn, waar Libeskind op dat moment woonde en werkte en Almere, de plaats waar het kunstwerk ligt.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Locatie Yde
Kunstenaar Derk den Boer

In het voorjaar van 1897 vonden boerenarbeiders in een veentje bij het beekdal van de Runsloot de overblijfselen van een jong meisje. Ze was door het veen geconserveerd. Ten zuiden van het dorp Yde wijst een bord de plek aan waar het Meisje van Yde 2000 jaar na haar dood werd gevonden. Het landschapskunstwerk ‘Gebroken Cirkel’ van kunstenaar Derk den Boer vertelt over deze vondst en het omgevende landschap.

Tekst: Geopark de Hondsrug, Website www.dehondsrug.nl

Locatie Assen
Kunstenaar Giny Vos

The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.

Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nl

Locatie Assen
Kunstenaar Giny Vos

The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.

Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nl

Locatie Assen
Kunstenaar Giny Vos

The Window of Your Eyes bestaat uit 200 boomstammetjes, verticaal opgesteld als een soort heksenkring tussen de bomen, in het parkachtige landschap bij het Provinciehuis in Assen. De stammen in de binnenste ringen zijn in het midden onderbroken door glazen buizen met daarin leds die een diffuus lichtschijnsel verspreiden. De buizen tekenen een beeld af van een transparante schaal, een lichtende vorm waarin kleurschakeringen van de lucht lijken te weerspiegelen. Het licht roept afwisselend verschillende associaties op: een wervelwind, een wolk, mistnevel, of de witte wieven. Het werk zoekt aansluiting bij de traditie van grote ingrepen in het landschap zoals die in de jaren zeventig door Robert Smithson werd gestart. Tegelijk verwijst de komvorm die in het werk lijkt te zweven naar de Balloër Kuil die op deze plek als historische plaats van samenkomst gefunctioneerd heeft.

Tekst Giny Vos, Website www.ginyvos.nl

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Almere
Kunstenaar Marinus Boezem

In het geometrische polderlandschap van Flevoland staat een ‘gotische’ kathedraal. Geen hemelhoge stenen gewelven, metershoge glas-in-lood ramen met goddelijke taferelen of galmende koorgangen, maar een kathedraal gevormd door een groep Italiaanse populieren. Kunstenaar Marinus Boezem ontwikkelde in 1978 het idee voor dit Gotisch Groei Project. In 1987 plantte hij op uitnodiging van de ingenieurs van de Rijksdienst IJsselmeerpolders (RIJP) 178 populieren (Populus Nigra Italica) volgens de plattegrond van de Notre-Dame van Reims. Tussen de bomen liggen betonnen paden die de ribben van de kruisgewelven weerspiegelen. De schelpencirkels rondom de bomen verwijzen naar de zee die daar ongeveer een halve eeuw geleden nog was. Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Tekst: Landart Flevoland, Website www.landartflevoland.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl

Locatie Emmen
Kunstenaar Marc Ruygrok

'Emmens Licht' bestaat uit drie mat glanzende aluminium bollen, elk ruim 2,5 meter in doorsnee en een halve ton zwaar. Bovenin elke bol zit een 'cyclopenoog', met daarin een schijnwerper, waaruit 's avonds een grote lichtbundel de omgeving in een zachte gloed zet. Deze gloed wordt weerkaatst in het water van de aangrenzende vijver. Marc Ruijgrok plaatste de drie bollen op enige afstand van elkaar onder een groep oude beuken- en eikenbomen bij een grote vijver langs de spoorlijn tussen Emmen en Zwolle. Het licht van de schijnwerpers schijnt 's avonds in de takken van de bomen.

Tekst: CBK Emmen, Website www.cbkemmen.nl